...ฟ้าช่วยคน เมื่อคนนั้นสู้ชีวิต...
เกิดเป็นคนครั้งหนึ่งย่อมเคยพลาดผิด หากชีวิตตกต่ำไม่ต้องหวั่นไหว
เมื่อพายุร้ายโหมชีวา ฟ้าหลังฝนอำไพ เริ่มต้นใหม่สู้ไป แม้เจ็บต้องทน
หนึ่งชีวิตคนเรา ย่อมมีร้ายดีปะปน บ้างแสนสุข บ้างทุกข์ทน
ล้มลง(ลุกขึ้นใหม่) สู้ไป(ไม่เคยหวั่น) นี่แหละรสชาติชีวิตของคน
ชั่วได้ถึงเจ็ดที ย่อมมีดีเจ็ดหน ฟ้าช่วยคน เมื่อคนนั้นสู้ชีวิต
|
