..ฮา.ฮา..
...สุดขอบฟ้านั้น ใครไม่อาจไปถึง
บนดอยหุบเขาสูง แม้เพียงเฉียดเมฆา
ชะตาชีวิตนั้น มันสูงเหลือคณา
ดังทิวาลับไป
* ..ขุนเขาสายเมฆผ่าน เลี้ยวลิบลอยผ่านไป
สิงห์เสือเขาพฤกษ์ป่า ดูมากมีเภทภัย
ขอเดินต่อไป ไม่กลัวเกรงชะตา
เหม่อมองแสงจันทรา...ยิ่งพาเศร้าใจ
(เหม่อมองแสงจันทรา...ยิ่งพาเศร้าใจ)
เราไม่เคยหวั่น ขอฟาดฟันฝ่า
แม้มากดื่นศัตรู ใช้คมกระบี่
ชี้ทางองอาจ ขอมุ่งพิฆาตศัตรู
(ซ้ำทั้งเพลง, *)
|